|
|
Renata Sobiecka, Zespół Szkół Dwujęzycznych nr 4 w Warszawie
|
|
Edukacyjny program filmowy w nauczaniu języka polskiego
|
|
Kino i telewizja zasypują nas filmami akcji, horrorami, romansami. Wielu widzów lubi, gdy toczy się wartka akcja, leje się krew, bohaterowie nieszczęśliwie zakochani pokonują wszelkie trudności. Znawcy prawdziwej sztuki oczekują czegoś więcej. Wybierają filmy trudne, które zmuszają do refleksji, czasami głębokiej zadumy. Większość tych obrazów znana jest tylko prawdziwym koneserom. Wyświetla się je rzadko, w małych kinach, dla wąskiego grona.
Co zrobić, aby młody widz chciał również oglądać kino ambitne? Odpowiedź wydaje się prosta - trzeba rozpocząć edukację filmową, która uczy rozumienia oglądanego filmu.
Taką możliwość daje "Edukacyjny program filmowy" stworzony przez "Gutek-film". Edukacja jest podzielona na trzy etapy: szkoła podstawowa, gimnazjum i liceum.
Każda projekcja zostaje poprzedzona krótkim wprowadzeniem, które ułatwia odbiór filmu. Odbywają się również spotkania z reżyserami, scenarzystami i oczywiście aktorami. Młodzi widzowie mają niepowtarzalną okazję zobaczyć ludzi znanych z ekranu, porozmawiać
z nimi. Spotkania te są wspaniałymi lekcjami: języka polskiego, historii
i dobrego wychowania.
W pierwszym roku edukacji uczniowie poznają twórców X Muzy: braci Lumiére, George Meliésa, B. Keatona, historię kina, różne gatunki filmowe.
Są więc filmy nieme, animowane, przyrodnicze, baśnie, melodramaty. Młodzi widzowie są świadkami zmian, jakie zachodziły w kinie
na przestrzeni wieków. Kolejne etapy edukacji poświęcone są: tolerancji
i dojrzewaniu. Prezentowane są sylwetki najwybitniejszych twórców kina
i ich filmy. Uczniowie szkoły średniej mają niepowtarzalną okazję obejrzeć arcydzieła filmowe takich twórców jak: Andrzej Wajda, Ingmar Bergman, Federico Fellini czy Orson Welles. Poznają także style, kierunki
i tendencje jakie obowiązują w współczesnej kinematografii.
Dla nauczyciela polonisty szczególnie ważne jest, aby uczniowie potrafili swobodnie operować pojęciami związanymi ze sztuką filmową oraz nabyli umiejętność mówienia o filmie - nie tylko opowiadali jego treść,
ale dostrzegali różnice między literaturą a filmem, sposobami zamiany słowa literackiego na obraz filmowy.
Każdy obejrzany film wywołuje wiele emocji. Uczniowie "na gorąco" dzielą się wrażeniami, które są, pierwszymi, często chaotycznymi, próbami recenzji.
W programach nauczania pojawiają się propozycje lektur, w których adaptuje się tekst literacki na język filmu (np. kl. VI , program "To lubię", fragment "Faraona" Bolesława Prusa: "Co faraon zobaczył w szklanej kuli?"). Możemy zaproponować uczniom, aby wcielili się w role: reżysera, operatora, scenografa (drama). W grupach wybierają fragmenty tekstu, który chcieliby przełożyć na język filmu. Efekty ich pracy utrwalamy
na video. Oglądając przygotowany materiał, "młodzi filmowcy" oceniają wyniki pracy, dyskutują. Mogą również sami się przekonać, jak trudna jest to praca i jak dużo wymaga wysiłku i zaangażowania wielu osób.
W trakcie wykonywania projektu oczekujemy, że uczniowie będą umieli posługiwać się terminami związanymi z filmem.
To tylko jedna z wielu propozycji wykorzystania wiedzy filmowej
w nauczaniu języka polskiego. Wszystko zależy od pomysłowości nauczyciela i uczniów.
Wspomniałam również, że uczestniczenie w edukacyjnym programie filmowym to także dobre lekcje wychowawcze. Położono bowiem duży nacisk na właściwy odbiór filmu. W kinach, a zwłaszcza multipleksach, obok projekcji proponuje się widzom inne atrakcje
w postaci popcornu czy pepsi. Hałas, który towarzyszy jedzeniu czy piciu, nie sprzyja oglądaniu. Dlatego bardzo ważne jest uczenie już
od najmłodszych lat kultury odbioru sztuki, którą jest także film.
Pozostaje mieć nadzieję, że dla uczniów, spotkania w ramach przedstawionego programu będą nie tylko nowym, ciekawym doświadczeniem, ale nauczą właściwego odbioru i wielu z przyszłych kinomanów zechce oglądać nie tylko "produkcje kasowe", ale także filmy mniej znane, ale jakże wartościowe.
|
| Publikacja dodana do Archiwum Internetowego Serwisu
Oświatowego AWANS.NET 17 marca 2004 r. |
| |
